قصه های غم و بی قراری

اشک و درد محن گریه زاری

قصه غصه های درونم

ماجرای دل پر زخونم

در پی گریه های شبانه

میخورد بر تنم تازیانه

نیست در شهرمان راد مردی

اهل عشق و صفا اهل دردی

عده ای غرق فقر و نداری

عده ای مرد از دین فراری

سینه خسته مان پر ز آه است

دم زدن از خدا هم گناه است

دیگر اینجا کسی با خدا نیست

در خبابان و کوچه حیا نیست

غیرت از شهر ما رخت بسته

حرمت ناخدایان شکسته

عده ای در نوا و خروشند

دین خود را به زر می فرووشند

چهره ها را ببین در نقاب است

عقلشان در پی یک سراب است

هرکه را دیده ام وای خصم است

بی مرارمی گمانم که رسم است

گوییا عصر هوش و نبوغ است

این همه ادعاها دروغ است

بخت بر ما اگر رو نماید

گیرم این جمعه آقا بیاید

شک ندارم کسی منتظر نیست

منتظر چشم کس سوی در نیست

غرق نجوا که شادی تمام است

این چه وقت ظهور امام امام است !!!!!!!

ادعا میکنیم او ولی نیست

او ز نسل و تبار علی نیست

از ظهور ولی می خروشیم

زود او را به زر می فروشیم

او بیاید دلش بی شکیب است

بین ما شیعیان هم غریب است

او بیاید همه کار داریم

یا که نه خانه بیمار داریم

هرکسی در پی یک بهانه

می خزد با بهانه به خانه

او بیاید همه ناتوانیم

منکر بود صاحب زمانییم

علت این که صحرا نشین است

یا که مولایمان بی قرین است

درد و غم کی ز رویش زدودیم

یار خوبی برایش نبودیم

او بیاید غریب است و تنها

باز یک کوفه چاه است و مولا

نه همان به که تنها بماند

او نمازش فرادا بخواند

خانه عشق

خــانه عشق است و منزلگاه عشّاق حزین است

پــــــایـــــــــــه آن بـرتر از دروازه عرشِ برین است

ایـــــــن ســـرا  بارافکن مى‏خوردگان راه یار است

با پریشان حالى و مستى و بیهوشى قرین است

از جهــــان هستى و ملک جهان بینى برون است

بــــا گروه نیستى جویان عاشق  همنشین است

مسکن ســــــوداگرانِ روى یـار گلعـــــــــذار است

مــــــــرکـــــــــــز دلدادگان آن نگارِ مه جبین است

پــــــــــرده داران حـــــــــــرم فـــرمانروایان طریقند

بــــــانـــــــــــى این بارگه آواره از روى زمین است

عــــــاکف این کعبه وارسته ز مدح این و آنست

خـــــــــادم این میکــــده دور از ثناى آن و این است

پرتو عشق  

عشق اگــــــر بال گشاید به جهان حاکم اوست   

 گـــــــر کند جلــوه در این کوْن و مکان حاکــم اوست

روزى ار رُخ بنمــــــاید ز نهــــــــــــــانخانه خویش     

فــــــــــاش گــردد کـــه به پیدا و نهان حاکــم اوست

ذرّه اى نیست به عالم که در آن عشقى نیست       

بــــــــــــــارک اللّه که کران تا به کران حاکــم اوست

گــــــــــر عیـــان گــردد روزى رخش از پرده غیب        

همـــــــــــه بیننــد که در غیب و عیان حاکم اوست

تـــــا که از جسم و روان بر تو حجاب است حجاب      

خــــــود نبینى بـــه همه جسم و روان حاکم اوست

مـــن چه گویم که جهان نیست بجز پرتو عشق          

ذوالجلالى است کـــــه بر دهر و زمان حاکم اوست

تو از راه می رسی، درست هنگامی که دود ستم ها، جهان را سیه چرده و چرکین کرده باشد.

توازراه می رسی، درست هنگامی که قبیله ی قبله، قلب های خویش را بر کف دست نهاده و پیش کش راه تو نمایند.

تو از راه می رسی، درست هنگامی ک دنیا، دستش را به سوی آمدن تو دراز کرده باشد.

تو از راه می رسی، درست هنگامی که هلهله ی همه ی مشتاقان و فریاد همه ی مستضعفان، نوید آمدنت را فریاد کنند.

تو از راه می رسی، درست هنگامی که گنداب فساد و ستم و تبعیض و ناروایی، چهار سوی عالم را فرا گرفته باشد و همه ی دل ها و دیده ها، مشتاقانه تو را بطلبند!

آه! که اگر می دانستم کجایی، خویشتن خویش را به ردای سبز و آسمانی ات می آویختم. از دیده، سرشک شادی می ریختم وبه هیچ روی دامانت را از دست نمی نهادم!

آری، ای مولا! اگر یک بار، تنها یک بار تو را ببینم، از شادمانی بال درمی آورم، پرواز می کنم و درهر فرصتی با خدای یگانه راز و نیاز می کنم تا مرا شایسته ی آن گرداند که همواره از فیض حضور و وجود مقدس تو، سرشار باشم. اگر یک بار، تنها یک بار، تورا ببینم، عاجزانه از خداوند می طلبم که نعمت رویت خورشید را، حتی لحظه ای ازمن نگیرد.

دلیل دعا کردن براى‏سلامتى‏امام عصر چیست؟ در حالى‏که خداى‏منان اراده دارد ایشان زنده و سلامت بمانند، آیا اصلا امکان دارد آن وجود مبارک دچار کسالت شوند؟
آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست‏
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش‏1
دعا از هر حیث مخصوصاً براى‏سلامتى‏امام زمان(عج) آثار و برکات فراوانى دارد که برخى عبارتند از:
1. دعا نشان‏گر علاقه و محبت مسلمانان به ایشان است. اگر چه دوستى‏تمام ائمه معصومین‏علیهم‏السلام بخشى‏از ایمان و شرط قبولى‏اعمال است، در عین حال دعا کردن در حق امام زمان(عج) موجب ازدیاد محبت آن حضرت در دل و در نتیجه موجب تقویت ایمان مى‏گردد.
2. دعا اظهار تجدید عهد و پیمان با آن حضرت است و محتواى‏پیمان با آن حضرت را دین دارى، شریعت محورى‏و تصمیم قلبى‏بر اطاعت امر امام‏علیه‏السلام و یارى‏رساندن او با نثار جان و مال تشکیل مى‏دهد.
تجدید بیعت با آن حضرت علیه‏السلام کارى است که بعد از هر نماز از نمازهاى پنجگانه یا در هر روز و یا در هر جمعه انجام آن مستحب است. هر روز بعد از نماز صبح، دعاهایى‏که مربوط به وجود مبارک امام عصر(عج) است، خوانده شود، بسیار مفید و مؤثر خواهد بود.
دعاى‏شریف «اللهم بلغ مولاى‏صاحب الزمان صلوات الله علیه عن جمیع المؤمنین...» و نیز «دعاى‏عهد» شاهدى‏براى‏این سخن است.2
3. دعا سبب زنده نگه داشتن یاد امام غایب در دل منتظران مى‏گردد. یاد امام زمان(عج) توجه به ارزش هاى‏
دین و اصول اخلاقى را در دل‏ها زنده مى‏کند و غفلت از یاد امام، یکى‏از دلایل عمده پژمردگى‏و سستى‏ارزش هاى الهى‏وانسانى‏در جوامع اسلامى است.
دلت گر که یک لحظه غافل نشیند، خدنگ بلا بر دل دل نشیند
4. کسى‏که سلامتى‏امام زمانش برایش مهم است، مسلما آزردن آن حضرت برایش سخت است؛ در نتیجه دعا براى‏سلامتى‏آن حضرت، انسان را به انجام کارهایى‏وامى‏دارد که موجب خشنودى‏آن حضرت و در نتیجه سبب رسیدن به مقام رضوان الهى‏مى‏گردد.
5. دعا بسیار مؤثر است و موجب فرج آن حضرت و نیز فرج و گشایش در زندگى‏مؤمنان مى‏شود.
6. دعا موجب قرب الهى‏است. امام مهدى(عج) در خصوص زیارت آل یس مى‏فرمایند: «هرگاه خواستید به وسیله ما به خداوند و به ما توجه کنید، این زیارت را که از جانب خداوند انشا شده است، بخوانید».3
این زیارت که از جهات مختلف محتوایى عمیق دارد، بسیار مورد تأکید و سفارش قرار گرفته است. این زیارت از ابتدا تا انتها، دعاى براى سلامتى، تندرستى و بهروزى امام زمان(عج) است؛ «السلام علیک یا خلیفه الله و ناصر حقه... السلام علیک حین تصبح و تمسى، السلام علیک فى‏الیل اذا یغشى‏و النهار اذا تجلى... السلام علیک بجوامع السلام...؛ سلام بر تو اى جانشین خدا و یارى کننده حق... درود و سلام بر تو هنگامى که صبح و شام کنى، درود و تهیت الهى‏بر تو در شب که همه جا را فراگیرد و در روز، در وقتى‏که نور دهد (یعنى‏سلام بر تو در هر صبح و شام)...، درود بر تو درودى‏همه جانبه...».
در دعاى بعد از این زیارت نیز معانى بلندى نهفته است؛ مانند: خدایا او (امام زمان«عج») را از شر هر متجاوز و سرکشى‏و از شر همه خلق خود پناه ده و او را از حوادث یومیه، از پیش رو و از پشت سر و از طرف چپ، حفظ و نگه‏دارى‏کن و از این که آسیب و گزندى به او برسد، جلوگیرى‏کن و در خصوص او، رسولت و خاندان رسولت را حفظ نما و به دست مبارکش عدل و داد را پدیدار نما! «اللهم اعذه من شر کل باغ و طاغ و من شر جمیع خلقک و احفظه من بین یدیه و من خلقه و عن یمینه و عن شماله و احرسه و امنعه من ان یوصل الیه بسوء واحفظ فیه رسولک و آل رسولک واظهر به العدل...».
در پایان سخن لازم است یادآور شویم که دعا کردن براى‏سلامتى‏و فرج آن حضرت، اطاعت از امر خداوند و نیز اهل بیت پیامبر اکرم‏صلى الله علیه و آله است؛ «و هر که خدا و رسولش را اطاعت کند و خداترس و پرهیزکار باشد، چنین کسى‏به فوز و سعادت خواهد رسید».4
آخرین نکته این است که هر چند طبق وعده الهى‏حضرت زنده و باقى‏هستند تا زمانى‏که پرچم توحید و عدل را در همه جهان به اهتزاز درآورند، ولى‏بالاخره بشر هستند ودر معرض آفات جسمانى‏و بلاهاى طبیعى و ممکن است مریض شوند و دچار کسالت گردند و از این نظر دعاى‏ما براى‏سلامتى‏حضرت و حفظ ایشان از این آفات و حوادث، بدون شک در سلامتى‏وجود آن عزیز عالم وجود و آخرین دفرّ صدف امامت و ولایت، مؤثر و مفید است.

حسن احمدى
مجله ‍پرسمان
پى‏نوشت:

1. دیوان حافظ، ص‏223. 2. قمى، مفاتیح الجنان، ص‏892ù891. 3. همان، ص‏863. 4. نور(24): 52.

آن نـــــالـــــــه ها که از غم دلـــدار مى‏کشم       

 آهــــى‏است کــــــز درون شـــرربار مى‏کشم

بــــــــا یـــــار دلفریب بگـــــــو: پــــرده برگشا

        کــــــز هجــــــــر روى مــــاه تو، آزار مى‏کشم

منصـــــــور را گـــــذار کـــه فریاد او به دوست      

 در جمـــــع گلــــــرخــــــان به سرِدار مى‏کشم

ســـــاقــــى بریز بــــاده به جامم که هجر یار 

      بــــــارى‏است بس‏گــــران به سربار مى‏کشم

گفتــى که دوست باز کند، در به روى دوست      

 این حســــرتى است تازه که بسیار مى‏کشم

کـــــوچک مگیــــــر کلبـــــه پیـــر مغان که من      

بــــــوى نگــــار زان در و دیــــــوار مــــى‏کشم

ســـــالک! در این سـلــــوک به دنبال کیستى؟     

مـــــن یــــــــار را بــــــه کوچه و بازار مى‏کشم

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند                                      آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

آیت الله جوادی آملی می فرمایند:

((تلاش ما این نباشد که امام را ببینیم خیلی ها پیامبر را دیدند ولی به جایی نرسیدند،بلکه تلاش کنید امام شما را ببیند .در زمان پیامبر(ص)کم نبودند کسانی که وجود مبارک حضرت را می دیدند ،اما خدای سبحان درباره آنها در قرآن فرمود :آنها را میبینی که به تو نگاه می کنندولی تورا نمیبیند،اهل نظرندولی اهل بصیرت نیستند.اگر ما سعی کنیم وجود مبارک امام زمان(ع)ما را ببیند،هنر است.

اگر ما واقعا در مسیر صحیح حرکت کنیم ،حضرت ما را می بیند،ودیدن و نظر تشریفی ایشان برای ما شرف است و گرنه دیدن فیزیکی خیلی کار ساز نیست.

دیدن های تشریفی مهم است ،نه نگاه صوری،البته گاهی همان نگاه صوری هم پدید می آیدو انسان وجود حضرت را از نزدیک زیارت میکند وفیض می برد ومشکل او هم به برکت حضرت از طرف ذات اقدس له حل میشود.اما مهم دیدن از روی بصیرت است))

                                        ((با تخلیص از نشریه مکاتبه و اندیشه))

به امید اینکه آقا امام زمان به ما نظر کنند....

ببخشید از اینکه چند روزی نمی تونم به روز کنم و ان عکس زیبا آخرین پست این هفته منه انشاءالله از اوایل هفته آیند باز هم میام به دعای خیرتون خیلی نیاز دارم والسلام علیکم و رحمة الله یا حق

شهید زنده یاد مرتضی مطهری

اندیشه پیروزی نهایی نیروهای حق و صلح و عدالت بر نیروی باطل و ستیز و ظلم، گسترش جهانی ایمان اسلامی، استقرار کامل و ارزشهای انسانی، تشکیل مدینه فاضله و جامعه ایده آل، و بالاخره اجرای این ایده عمومی و انسانی به وسیله شخصیتی مقدس و عالیقدر که در روایات متواتر اسلامی از او به «مهدی» تعبیر شده است، اندیشه ای است که کم و بیش همه فرق و مذاهب اسلامی – با تفاوتها و اختلافهایی – بدان مومن و معتقدند؛ زیرا این اندیشه به حسب اصل و ریشه، قرآنی است؛ این قرآن مجید است که با قاطعیت تمام، پیروزی نهایی ایمان اسلامی، غلبه قطعی صالحان و متقیان، کوتاه شدن دست ستمکاران و جباران برای همیشه، و آینده درخشان و سعادتمندانه بشریت را نوید داده است. این اندیشه بیش از هر چیز مشتمل بر عنصر خوش بینی نسبت به آینده و طرد عنصر بدبینی نسبت به پایان کار بشریت است که طبق بسیاری از نظریه ها و فرضیه ها فوق العاده تاریک و ابتر است.

انتظار فرج

امید و آرزوی تحقق این نوید کلی جهانی انسانی، در زبان روایت اسلامی « انتظار فرج » خوانده شده و عبادت، بلکه افضل عبادات شمرده شده است. اصل « انتظار فرج » از یک اصل کلی اسلامی و قرآنی دیگر استنتاج میشود و آن اصل «حرمت یاس از روح الله» است. مردم مومن به عنایات الهی، هرگز و در هیچ شرایطی امید خویش را از دست نمیدهند و تسلیم یاس و ناامیدی  و بیهوده گرائی نمی گردند. چیزی که هست این «انتظار فرج» و این «عدم یاس از روح الله» در مورد یک عنایت عمومی و بشری است نه شخصی یا گروهی، و بعلاوه توأم است با نویدهای خاص و مشخص که به آن قطعیت داده شده است.

دو گونه انتظار

انتظار فرج و آرزو و امید و دل بستن به آینده دو گونه است: انتظاری که سازنده و نگهدارنده است، تعهدآور است نیرو آفرین و تحرک بخش است، به گونه ای است که میتواند نوعی عبادت و حق پرستی شمرده شود؛ و انتظاری که گناه است، ویرانگر است، اسارت بخش است، فلج کننده است. این دو نوع انتظار فرج معلول دو نوع برداشت از ظهور عظیم مهدی موعود است؛ و این دو نوع برداشت به نوبه خود از دو نوع بینش درباره تحولات و انقلابات تاریخی ناشی میشود. بر داشت قشری از مردم از مهدویت و قیام و انقلاب مهدی موعود این است که صرفاً ماهیت انفجاری دارد؛ فقط و فقط از گسترش و اشاعه و رواج ظلمها و تبعیضها و اختناقها و حق کشی ها و تباهیها ناشی میشود؛ نوعی سازمان یافتن است که معلول پریشان شدن است. آنگاه که صلاح به نقطه صفر برسد، حق و حقیقت هیچ طرفداری نداشته باشد، باطل یکه تاز میدان گردد، جز نیروی باطل نیروئی حکومت نکند، فرد صالحی در جهان یافت نشود، این انفجار رخ میدهد و دست غیب برای نجات حقیقت – نه اهل حقیقت زیرا حقیقت طرفداری ندارد – از آستین بیرون میآید.

علیهذا هر اصلاحی محکوم است، زیرا هر اصلاح نقطه ای روشن است؛ تا در صحنه اجتماع دست نقطه روشنی هست، دست غیب ظاهر نمیشود بر عکس، هر گناه و هر فساد و هر ظلم و هر تبعیض و هر حق کشی، هر پلیدی ای به حکم اینکه مقدمه صلاح کلی است و انفجار را قریب الوقوع میکند رواست، زیرا «الغایات تبر المبادی» (هدفها و وسیله های مشروع را مشروع میکنند) پس بهترین کمک به تسریع در ظهور و بهترین شکل انتظار، ترویج و اشاعه فساد است.

اینجاست که گناه هم فال است و هم تماشا، هم لذت و کامجوئی است و هم کمک به انقلاب نهایی. اینجاست که این شعر مصداق واقعی خود را می یابد:

در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد                               

 طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد

این گروه طبعاً به مصلحان و مجاهدان و آمران به معروف و ناهیان از منکر با نوعی بغض و عداوت مینگرند، زیرا آنان را از تاخیر اندازان ظهور و قیام مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه ) میشمارند. برعکس اگر خود هم اهل گناه نباشند، در عمق ضمیر و اندیشه با نوعی رضایت به گناهکاران و عاملان فساد مینگرند، زیرا اینان مقدمات ظهور را فراهم مینمایند.

انتظار سازنده

آن عده از آیات قران کریم – که همچنانکه گفتیم ریشه این اندیشه است و در روایات اسلامی بدانها استناد شده است – در جهت عکس برداشت بالاست. از این آیات استفاده میشود که ظهور مهدی موعود حلقه ای است از حلقات مبارزه اهل حق و اهل باطل که به پیروزی نهایی اهل حق منتهی میشود.

سهیم بودن یک فرد در این سعادت موقوف به این است که آن فرد عملاً در گروه اهل حق باشد، آیاتی که بدانها در روایات استناد شده است، نشان میدهد که مهدی موعود (عج) مظهر نویدی است که به اهل ایمان و عمل صالح داده شده است:

« وعد الله الذین امنو {منکم} و عملو الصالحات لیستخلفنهم فی الارض {کما استخلف الذین من قبلهم } و لیمکنن لهم دینهم الذی ارتضی لهم و لیبدلنهم من بعد خوفهم امنا یعبدونی لا یشکرون بی شیئا ….

خداوند به مومنان و شایسته کاران {شما } وعده داده است که آنان را جانشینان زمین قرار دهد { همچنان که پیشینیان را قرار داد }، دینی که برای آنها آن را پسندیده است مستقر سازد، دوران خوف آانان را تبدیل به دوران امنیت کند، (دشمنان آنان را نابود سازد)، بدون ترس و واهمه خدای خویش را بپرستند و اطاعت غیر خدا را گردن ننهند، و چیزی را در عبادت یا طاعت شریک حق نسازند. »

ظهور مهدی موعود منتی است بر مستضعفان و خوار شمردگان، و وسیله ای است برای پیشوا و مقتدا شدن آنان و مقدمه ای است برای وراثت آنها خلافت الهی را در روی زمین:

« و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین . »

ظهور مهدی موعود، تحقق بخش وعده ای است که خداوند متعال از قدیم ترین زمانها در کتب آسمانی به صالحان و متقیان داده است که زمین از آن آنان است و پایان تنها به متقیان تعلق دارد:

«و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون. ان الارض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبه للمتقین. »

حدیث معروف که میفرماید: «یملا الله به الارض قسطا وعدلا بعد ما ملئت ظلما و جورا » نیز شاهد مدعای ماست نه بر مدعای آن گروه. در این حدیث نیز تکیه بر روی ظلم شده است و سخن از گروه ظالم است که مستلزم وجود گروه مظلوم است و میرساند که قیام مهدی برای حمایت مظلومانی است که استحقاق حمایت دارند. بدیهی است که اگر گفته شده بود: « یملا الله به الارض ایمانا و توحیداً و صلاحاً بعد ما ملئت کفراً و شرکاً و فساداً » مستلزم این نبود که لزوماً گروهی مستحق حمایت وجود داشته باشد. در آن صورت استنباط میشد که قیام مهدی موعود برای نجات حق از دست رفته و به صفر رسیده است نه برای گروه اهل حق ولو به صورت یک اقلیت.

شیخ صدوق روایتی از امام صادق علیه السلام مبنی بر اینکه این امر تحقق نمیپذیرد مگر اینکه هر یک از شقی و سعید به نهایت کار خود برسد، پس سخن در این است که گروه سعداء و گروه اشقیاء هر کدام به نهایت کار خود برسند؛ سخن در این نیست که سعیدی در کار نباشد و فقط اشقیاء به منتهی درجه شقاوت برسند. در روایات اسلامی سخن از گروه زبده است که به محض ظهور امام به ان حضرت ملحق می شوند. بدیهی است که این گروه ابتدا به ساکن خلق نمیشوند و به قول معروف از پای بوته هیزم سبز نمیشوند. معلوم میشود در عین اشاعه و رواج ظلم و فساد، زمینه هایی عالی وجود دارد که چنین گروه زبده را پرورش میدهند. این خود میرساند که نه تنها حق وحقیقت به صفر نرسیده است، بلکه فرضاً اگر اهل حق از نظر کمییت قابل توجه نباشد از نظر کیفییت ارزنده ترین اهل ایمانند و در ردیف یاران سید الشهداء.

از نظر روایات اسلامی، در مقدمه قیام و ظهور امام یک سلسله قیامهای دیگر از طرف اهل حق صورت میگیرد. آنچه به نام قیام یمانی قبل از ظهور بیان شده است، نمونه ای از این سلسلسه قیامهاست. این جریانها نیز ابتدا به ساکن و بدون زمینه قبلی رخ نمیدهد. در برخی روایات اسلامی سخن از دولتی است از اهل حق که تا قیام مهدی ( عجل الله تعالی فرجه ) ادامه پیدا میکند و چنانچه میدانیم بعضی از علمای شیعه که به برخی از علمای شیعی معاصر خود حسن ظن داشته اند، احتمال داده اند که دولت حقی که تا قیام مهدی موعود ادامه خواهد یافت همان سلسله دولتی باشد این احتمال هر چند ناشی از ضعف اطلاعات اجتماعی و عدم بینش صحیح آنان نسبت به اوضاع سیاسی زمان خود بوده، اما حکایتگر این است که استنباط این شخصیتها از مجموع آیات و اخبار و احادیث مهدی این نبوده که جناه حق و عدل و ایمان باید یکسره در هم بشکند و نابود شود و اثری از صالحان نماند تا دولت مهدی ظاهر شود، بلکه آن را به صورت پیروزی جناه صلاح و عدل و تقوا بر جناح فساد و ظلم و بی بند و باری تلقی میکرده اند.

از مجموع آیات و روایات استنباط میشود که قیام مهدی موعود (عج) آخرین حلقه از مجموع حلقات مبارزه حق و باطل است که از آغاز جهان بر پا بوده است. مهدی موعود تحقق بخش ایده آل همه انبیاء و اولیاء و مردان مبارز راه حق است.

  http://eshge-abadi.blogfa.comبر گرفته از وبلاگ