دل سرگشته کجا، وصف رخ یار کجا ؟

قصه عشق من و زلف تو دیدن دارد

            نرگس مست کجا، همدمی خار کجا ؟

سرِّ عاشق شدنم لطف طبیبانه توست

            ورنه عشق تو کجا این دل بیمار کجا ؟

هر که را تو بپسندی بشود خادم تو

            خدمت عشق کجا، نوکر سربار کجا ؟

کاش در نافله ات نام مرا هم ببری

            که دعای تو کجا، عبد گنه کار کجا ؟

عشق یعنی انتظار و انتظار                         عشق یعنی هر چه بینی عکس یار

عشق یعنی شب نخفتن تا سحر                  عشق یعنی سجده ها با چشم تر

عشق یعنی دیده بر در دوختن                         عشق یعنی از فراقش سوختن

عشق یعنی سر به در آویختن                        عشق یعنی اشک حسرت ریختن

عشق یعنی لحظه های ناب ناب                        عشق یعنی لحظه های التهاب

عشق یعنی بنده فرمان شدن                              عشق یعنی تا ابد رسوا شدن

عشق یعنی گم شدن در کوی دوست            عشق یعنی هر چه در دل آرزوست

عشق یعنی یک تیمم یک نماز                               عشق یعنی عالمی راز و نیاز

عشق یعنی یک تبسم یک نگاه                         عشق یعنی تکیه گاه و جان پناه

عشق یعنی سوختن یا ساختن                                عشق یعنی زندگی را باختن

عشق یعنی همچو من شیدا شدن                      عشق یعنی قطره و در یا شدن

عشق یعنی پیش محبوبت بمیر                        عشق یعنی از رضایش عمر گیر

عشق یعنی زندگی را بندگی                                  عشق یعنی بندگی آزادگی

بنال ای دل که در نای زمان فریاد را کشتند                                                

بهین آموزگار مکتب ارشاد را کشتند

اساتید جهان باید به سوک علم بنشینند                                                  

 که در دانشگه هستی، بزرگ استاد را کشتند

به جرم پاسداری از حریم عترت و قرآن                                              

رئیس مذهب و الگوی عدل و داد را کشتند

بجای اشک و خون دل، ببار ای آسمان زین غم                                          

که نور دیدگان سید امجاد را کشتند

دریغ و درد کز بیداد منصور ستمگر                                                             

به جرم یاری دین مظهر امداد را کشتند

به جنّت مادرش زهرا پریشان کرده گیسو را                                              

 که بهر حفظ قرآن شافع میعاد را کشتند

من ژولیده می‎گویم ز نسل ساقی کوثر                                                    

امام جانشین و پنجمین اولاد را کشتند

"ژولیده نیشابوری

بوی بهار را با تمام وجود حس می کنم. روبه روی قاب عکس ات می نشینم و سین های سفره را دوباره می شمارم:
ساعت های بی تو بودنم،
سال های چشم انتظاری ام،
 سبزی بهارهای رفته،
سرخی روی چفیه و پلاک ات با انگشتری سبزرنگت و صفحات سفید دفترچه خاطراتت که نیمه تمام برایم آوردند و گفتند که تو دیگر نمی آیی،
 اما نه!! سین هفتم را سالی که در پیش رو داریم، می شمارم و همانند سال های پیش به خود امید می دهم که امسال، سال آخر است و تو می آیی.

هر روز صبح با مهر بیکران، امام زمان(عج) تجدید عهد و پیمان کنیم

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم

هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

تجدید عهد، یعنی انسان در قلب و زبان خود، ولایت حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) را اقرار کند و آمادگی خود را جهت یاری رساندن به او اعلام نماید و با این عمل محبت و پیوند قلبی خود را با امام زمان(عج) تازه کند.

تجدید عهد روزانه با امام زمان (ع) موجب ثبات ایمان و اخلاص در قلب ها وی گردد و اجر و ثواب کسی برای انسان رقم می خورد که در حضور آن حضرت حاضر بوده و او را یاری رسانده است. تازه کردن عهد و پیمان موجب میشود انسان همواره مورد توجه و الطاف آن حضرت قرار گیرد. به شرط اینکه به عهد و پیمان خود وفا کند.

در توقیع شریف امام زمان(عج) به شیخ مفید رحمه الله علیه آمده است:

اگر شیعیان ما- که خداوند آنها را به طاعت و بندگی خویش موفق بدارد. در وفای عهد و پیمان الهی اتفاق و اتحاد می داشتند- و عهد و پیمان الهی را محترم می شمردند، سعادت دیدار ما به تاخیر نمی افتاد و زودتر از این به سعادت دیدار ما نائل می شدند.

در کتاب شریف کافی از امام صادق(ع) روایات متعددی ذکر شده است که عهد الهی « ولایت علی(ع) و امامان بعد از او است». آن حضرت می فرماید:

« ... ما عهد الهی هستیم، پس هر که به پیمان ما وفا کند، عهد الهی را وفا نموده، و هر کس آن را بشکند حرمت عهد الهی را شکسته است.» (1)

صاحب کتاب مکیال المکارم می گوید: وفای به عهد با شش امر تحقق پیدا می کند:

1-      یقین قلبی به امامت و ولایت ائمه(ع) و تسلیم در برابر آنچه از آنها وارد شده است.

2-      مودت قلبی نسبت به آنان

3-      بغض نسبت به دشمنان آنها

4-      اطاعت و پیروی از آنها در تمام اوامر و نواهی

5-      اظهار اعتقاد قلبی به آنان، به وسیله ی زبان و اعضای بدن

6-      یاری کردن آنها در هر حال (2)

دعا های مشهوری که جهت تجدید عهد و پیمان با مولایمان حضرت صاحب الزمان( عجّل الله تعالی فرجه الشریف ) وارد شده است عبارتند از:

1-      دعای عهد ( اللهم رب النور العظیم ... ) (3)

2-      زیارتی که هر روز بعد از نماز صبح خوانده می شود ( اللهم بلغ مولای صاحب الزمان ...)(4)

--------------------------------------------------

1-      کافی ج 1، ص 221

2-      ترجمه مکیال المکارم ج 1، ص 456

3-      زاد المعاد، ص 489. مفاتیح الجنان.

4-      مفاتیح الجنان، زیارتی که بعد از دعای ندبه آورده شده است.

                                                منبع: کتاب چگونه زیستن با امام زمان(عج) در عصر غیبت

یا مهدی (عج)مولای من !
سالهاست صبح های جمعه ندبه گویان ،
با اشک ، مژه چشم هایم را آب و جارو می کنم ،
تا مگرقدمگاه تو شود
و در غروب غم انگیز چشمانم سمات را زمزمه می کنم .
و اشک حسرت می ریزم .
بیا تا در حریمت بیاسایم ,
با گریه هایت همنوا شوم،
سر بر شانه بغض بگذارم و مثل ابر بهار گریه کنم و دانه های مروارید چشمانت را در صدف نگهداری کنم .
ای سوار سبز پوش لحظه های من !
می دانم که روزی می آیی و پرستو های مهاجر را بر شاخسار آرامش ، ما وا می دهی ای خوب !
دیگر نمی توانم اشکهایم را ،
در چاه چشمانم اسیر کنم ،
باران اشکم را بر سجاده نیازم جاری می کنم که اشک ،
مهر استجابت دعاست .
ای زلال عصمت ، آتش معصیت در وجودم شعله ور است ،
بر من ببار و تطهیرم نما ،
بیا تا ایمان غرق گرداب گناه نشده ،

آتش عشق

کیست کــــــــــــآشفته آن زلف چلیپا نشود؟!

دیده اى نیست که بیند تــــو و شیـــدا نشود

نـــــــــــــاز کن ناز ، که دلها همه در بند تواند

غمزه کن غمزه کـــه دلبـــر چو تو پیدا نشود

رُخ نمــا تا همه خوبان خجل از خویش شوند

گر کشى پرده ز رُخ کیست که رسوا نشـود

آتش عشق بیفـــزا، غمِ دل افــــــــــزون کن

این دل غمزده نتــــوان که غم افـــزا نشـــود

چاره‏اى نیست بجـز سوختن از آتش عشق

آتشـــى ده کــــه بیفتـــــد به دل و پا نشود

ذرّه‏اى نیست که از لطف تو هامــــــــون نبود

قطره‏اى نیست که از مهـــر تــو دریا نشود

سر به خاک سر کوى تو نهد جان، اى دوست

جان چه باشد که فــــداى رُخ زیبــــا نشود