اباصالح کجایی مُردم به خــدا از جدایــی   

بکــن یادی زما در قـنوت نــمـازت هــر کـجایی

ابـاصالح ســوخــتــیــم ز داغ فـــراقــــت       

خـواهـد پایان پـذیرد ایـن شـب هجران و تنهایی؟

جمعه ها یک به یک می گذرند از پی هم            

چـرا نمـی کــنــی نــگــه مــارا چــرا نــمی آیی؟

می خوانم هــر روز و هر شب من تو را              

تـــا کــه شــایــد رسـد از جانب تو بر من هوایی

چــشــمــان مـن تاریک گشتـه بهر دیدنت       

چرا نمی کنی روشن چشمان تارم ای مرد بالایی

می دانم بسی رنجاندم من تورا با کارهایم         

ولی دارم امید بخشش و لطف زبس که تو آقایـی

                       منتظر ادامه این شعر باشید