آتش عشق

کیست کــــــــــــآشفته آن زلف چلیپا نشود؟!

دیده اى نیست که بیند تــــو و شیـــدا نشود

نـــــــــــــاز کن ناز ، که دلها همه در بند تواند

غمزه کن غمزه کـــه دلبـــر چو تو پیدا نشود

رُخ نمــا تا همه خوبان خجل از خویش شوند

گر کشى پرده ز رُخ کیست که رسوا نشـود

آتش عشق بیفـــزا، غمِ دل افــــــــــزون کن

این دل غمزده نتــــوان که غم افـــزا نشـــود

چاره‏اى نیست بجـز سوختن از آتش عشق

آتشـــى ده کــــه بیفتـــــد به دل و پا نشود

ذرّه‏اى نیست که از لطف تو هامــــــــون نبود

قطره‏اى نیست که از مهـــر تــو دریا نشود

سر به خاک سر کوى تو نهد جان، اى دوست

جان چه باشد که فــــداى رُخ زیبــــا نشود